« فقیری به در خانه بخیلی آمد، گفت: شنیده ام که تو قدری از مال خود را نذر نیازمندان کرده ای و من در نهایت فقرم ، به من چیزی بده بخیل گفت: من نذر کوران کرده ام. فقیر گفت :

من هم کور واقعی هستم ، زیرا اگر بینا می بودم ، از در خانه خداوند به در خانه کسی مثل تو نمی آمدم.»

فقیر به دنبال شادی ثروتمند

کودک به دنبال آزادی بزرگتر

و بزرگتر به دنبال سادگی کودک است

پیر به دنبال قدرت جوان

وجوان در پی تجربه سالمند است

آنان که رفته اند در آرزوی بازگشت

و آنان که مانده اند در رویای رفتن

...

خدایا!

فقیری در مجلسی وارد شد و در کنا ر توانگری نشست ،مرد توانگر ناراحت شد و خواست تا او را سبک کند پس گفت : میان تو خر  چقدر فاصله است ؟؟  

                                                                فقیر بلافاصله گفت : فقـط یک وجـب